Dziady czy Halloween? Krótki przewodnik po …

„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie, co to będzie, co to będzie?”
~ Adam Mickiewicz „Dziady” ~

Za nami 1 listopada, dzień, w którym odwiedzamy groby bliskich, zapalamy znicze i wspominamy tych, którzy odeszli –  kultywując tradycje wywodzące się jeszcze z przedchrześcijańskich obrzędów, takich jak Dziady. Ten rytuał, opisany przez Adama Mickiewicza, symbolizował spotkanie żywych z duchami przodków i podkreślał odpowiedzialność za pamięć o zmarłych.

Według dawnych wierzeń w ramach tzw. Święta Przodków należało w odpowiedni sposób ugościć przybywające dusze – by zyskać ich przychylność, zaufanie i opiekuńczą moc. Specjalne względy można było sobie zapewnić odpowiednim jadłem i napitkiem, choćby kaszą, chlebem, miodem, jajkami czy kutią. Warto podkreślić, że ucztowano nie tylko w domach, ale i na cmentarzach – bezpośrednio na grobach najbliższych. W ten sposób chciano nawiązać połączenie ze strefą sacrum.

Podobne tradycje istnieją na całym świecie – od rozrywkowego Halloween w krajach anglosaskich po pełen radości Día de los Muertos w Meksyku, gdzie bliscy ozdabiają groby i tworzą ołtarze. Wszystkie te święta przypominają nam, że pamięć o przodkach i więź z tymi, którzy odeszli, to ważny element naszej tożsamości – niezależnie od formy, jaką przybierają obchody na różnych kontynentach.

W listopadzie szczególnie zapraszamy do biblioteki na spotkania z klasykami literatury, które mogą towarzyszyć chwili jesiennej zadumy.

Aranżacja biblioteki: Beata Juchnik & Wiktoria Mizia
Tekst, zdjęcia i film: Beata Juchnik
Źródło: https://ciekawostkihistoryczne.pl/2020/11/01/dziady-slowianski-rytual-spotkania-z-duchami-na-czym-polegal-tajemniczy-obrzed/